Witaminy

Jeśli człowiekowi podawać tylko prawidłowe tłuszczów, węglowodanów, białek, soli mineralnych i wody umrze z pewnością, prawdopodobnie w ciągu kilku miesięcy. Zrozumienie roli witamin ma historię długą lub krótką, w zależności od tego, jak się na to patrzy. Sama nazwa nie ma nawet siedemdziesięciu lat . Słowo witamina te dla określenia tak zwanych dodatkowych czynników pokarmowych, było połączeniem słów vital (ang. konieczny) i a (amina). Anglicy zmienili nieco pisownię i są niedokładni w sposób mniej demonstracyjny. Wyobrażenie o ważnych substancjach utajonych w środkach żywnościowych jest o wiele starsze. Hipokrates zalecał witaminę A, kiedy proponował leczyć kurzą ślepotę za pomocą wątroby. Indianie zalecali witaminę C, kiedy zrobili wywar z liść chorych na szkorbut ludzi Jacąues Cartiera w Quebec. Kiedy w dwa stulecia później kapitan James Cook został wyróżniony za domaganie się soku cytrynowego dla swej załogi. W tym samym XVII w przemysłowej Anglii bogaty w witaminy A i D tran zdobył sławę jako lekarstwo na wszystko, ponieważ wyrównywało: dobory dietetyczne. W sto lat później Japończycy zwalczali beri-beri, podając chorym jęczmień. Z początkiem bieżącego stu naukowcy dokonywali doniosłych doświadczeń w celu wyjaśnienia tych samych problemów i w ciągu pierwszego dziesięciolecia XX w. rozpoczęto rozwiązywanie zagadnienia dodatkom czynników pokarmowych. Bodźcem dla badań naukowych były niedobory żywnościowe w okresie pierwszej wojny światowej lecz na wyniki trzeba było poczekać.