Co to znaczy – mieć swój styl?

Czym właściwie jest styl?

Pisanie o stylu nie jest łatwe. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie czym właściwie jest styl. Zdaje się, że tyle ile osób tyle interpretacji tego słowa. Uważam, że kreowanie indywidualnego stylu w jakichkolwiek przejawach ludzkiej działalności jest twórcze i inspirujące dla innych. Obojętnie czy weźmiemy pod lupę styl ubierania się czy styl rzeczy, które wytwarzamy. Styl jest wyrazem charakteru i odzwierciedleniem osobowości twórcy, a także jego inspiracji. Dziedzina kulturoznawstwa definiuje styl jako zbiór cech danego przedmiotu lub podmiotu, które nadają mu odmiennej od innych właściwości. To właśnie przez Styl w jakim dany przedmiot został stworzony odnajdujemy w nim coś unikatowego i niepowtarzalnego. Styl w jakim dany twórca coś tworzy może zmieniać historie danego gatunku w muzyce, modzie oraz filmie. Mówiąc prościej sukienki od Versace są zupełnie inne jak te od Zary, a samochody Volkswagen mają inną budowę jak Porsche. Ich odmienność wynika z historii, materiałów z których je wykonano, zamysłu twórców oraz ewolucji jaką przechodziły. Coco Chanel zwykła mawiać: „Moda przemija, styl pozostaje”. Trendy z roku na rok się zmieniają, zaś styl ewoluuje i wyróżnia się odmiennością. A zatem ubierając się od stóp do głów w najnowsze trendy i najlepsze marki niekoniecznie można być stylowym. Styl to zmysł łączenia, smak estetyczny i coś w środku nas, co nakazuje zrobić inaczej niż inni. Czasami wystarczy dodać mały element do naszego stroju, a natychmiast nabiera on zupełnie nowego charakteru. Może to być coś symbolicznego, kolorowego lub zupełnie bez znaczenie. Ważne jednak, aby pasowało do całości.

Kino autorskie

W świecie filmu jest wielu znanych scenarzystów i reżyserów, którzy lubili robić filmy „po swojemu”. Tworzyli oni ponadczasowe dzieła według własnych unikatowych wizji, „ubierając” je w symboliczne dodatki, kolorowe elementy, typowe tylko dla siebie. Powstawały w ten sposób filmy odzwierciedlające wizję świata danego twórcy, w których można było zauważyć zamiłowania do jakiś rzeczy. Takimi rzeczami mogli być aktorzy. W przypadku filmów Woodyego Allena, często pojawiającą się aktorką była Diane Keaton, zaś w filmach Pedro Almodovara, Penelope Cruz. Innymi, nazwijmy to dalej rzeczami, mogła być muzyka. David Lynch zawsze współtworzył z kompozytorem Angelo Badalamentim, zaś wsłuchując się w ścieżki filmowe Jarmuscha można zauważyć spore zamiłowanie do rapu. Quentin Tarantino z kolei podkreślał swój styl oryginalnym poczuciem humoru. Dzięki takiemu kręceniu filmów powstało kino autorskie charakterystyczne dla niektórych twórców. Pojęcie kina autorskiego powstało specjalnie dla rozróżnienia indywidualnego stylu i wizji artystycznej każdego z nich.